Terug in de haven van Marmaris, waar de reis begon
Door: Marie-Lou
16 Juni 2012 | Turkije, Marmaris
En ik had me nog zo voorgenomen om iedere dag een verslag te maken en nu zijn we alweer terug in de haven van Marmaris, waar de reis begon. Het zou ook wel gelukt zijn, ware het niet dat het niet meevalt om te internetten als je in afgelegen baaien ligt. Zelfs op Rhodos lukte het niet.
En dat is dan goed balen, als je tijdens het diner, in de tijd tussen de gangen, een heel verhaal geschrevenhebt En het is gewoon weg, omdat het restaurant geen internetverbinding had. En dat terwijl het in de haven van Symi wel goed ging, ook al viel hier de internetverbinding regelmatig weg.
Dinsdag vertrokken we uit de haven van Symi. Het eerste stuk ging op de moter en toen we aan de andere kant van het eiland kwamen gingen we zeilen. Er was weinig wind, zodat we aan het dobberen waren en de maximale snelheid niet meer dan een knoop bedroeg. Toch kwamen we nog vroeg aan in en prachtige baai met klooster gewijd aan de aartsengel Michael. Axel maakte de barbecue vast aan de boot en wist hamburgers en paprika's voortreffelijk klaar te maken, zodat niemand meer behoefte had aan een bezoek aan het enige restaurant van het eiland. Later zijn Axel en ik nog even met de bijboot naar het klooster gevaren. Het Byzantijns en folklore museum waren al gesloten. Even later begon een kerkdienst en deze schalde, waarschijnlijk via de kerktoren, over het eiland, zodat ook de ongelovige zieltjes mee konden genieten. De volgende ochtend kwamen kort na elkaar drie grote veerboten met toeristen aan. Enkele uren bleven ze liggen, zodat de toeristen tijd haden om het klooster te bezoeken en daarna vertrokken ze weer. Symi behoort tot de Dodecanesos eilandengroep. Deze eilandengroep ligt in het zuidoosten van de Aegeische zee en wordt begrensd door Turkye, Kreta en de Cycladen. De belangrijkste eilanden zijn Rhodos en Kos. Van de kloosterbaai vertrokken we naar een baai in Turkye. Tijdens het diner werd op TV de voetbalwedstrijd Nederland Duitsland gespeeld. We zagen de Duitsers twee goals maken en vertrokken daarna in het donker met de bijboot naar de zeilboot. Donderdag ging het naar Rhodos. In de haven was alleen nog een ligplaats in de hoek, maar we werden meteen al gewaarschuwd voor problemen met het anker bij wegvaren vanwege de vele ankerlijnen. We zijn in de baai gaan ankeren, waar het heel rustig was en we nog dichter bij de oude stad lagen. Rhodos is heel toeristisch, druk en gezellig door de vele winkeltjes. Ondanks de hitte waren er veel winkels waar bontkleding verkocht werd. Dit verbaasde mij. Een Frans sprekende Finse winkelierster vertelde mij, dat vrijwel alle Europese bont in Griekenland verwerkt wordt, vanwege de lage lonen. De Ridderstraat in Rhodosstad is een van de best bewaarde voorbeelden van een Middeleeuwse straat. Ik denk dat het door de warmte kwam, maar al spoedig streken we neer in de koele tuin van een rustig restaurant. Bob at een typisch gerecht kleftophe of zoiets. Volgens de ober een stoofpotje van aardappel, groenten en lamsvlees, dat tijdens de Turken onder de grond werd klaargemaakt. Er werd toen honger geleden en kennelijk mocht je niet laten merken, dat je eten klaar maakte en daarom werd het stoofpotje onder de grond gestopt en na lang wachten was alles klaar om gegeten te worden.
De volgende dag zijn we van Rhodos naar Turkije gezeild. Net voldoende wind om prettig te zeilen en lekker op te schieten. In een baai geankerd om te lunchen en daarna naar de Marina in Marmaris. Onderweg zagen we nog heel kort twee dolfijnen en eentje zelfs vlakbij de boot.
Dit heerlijke weer is een heel verschil met het koude Nederland. We zijn blij met een briesje en zijn blij, dat we veel op zee zijn vanwege de verkoelende werking van zeewater en wind.
Hier in de haven van Marmaris is het gigantisch heet. Het zou 38 graden geweest zijn en dat terwijl we de boot moesten schoon maken. Gelukkig konden we tussen de bedrijvigheid door, uitwijken naar het zwembad.
Morgen vliegen we naar huis en dan is een heel fijne zeilvakantie weer ten einde.
En dat is dan goed balen, als je tijdens het diner, in de tijd tussen de gangen, een heel verhaal geschrevenhebt En het is gewoon weg, omdat het restaurant geen internetverbinding had. En dat terwijl het in de haven van Symi wel goed ging, ook al viel hier de internetverbinding regelmatig weg.
Dinsdag vertrokken we uit de haven van Symi. Het eerste stuk ging op de moter en toen we aan de andere kant van het eiland kwamen gingen we zeilen. Er was weinig wind, zodat we aan het dobberen waren en de maximale snelheid niet meer dan een knoop bedroeg. Toch kwamen we nog vroeg aan in en prachtige baai met klooster gewijd aan de aartsengel Michael. Axel maakte de barbecue vast aan de boot en wist hamburgers en paprika's voortreffelijk klaar te maken, zodat niemand meer behoefte had aan een bezoek aan het enige restaurant van het eiland. Later zijn Axel en ik nog even met de bijboot naar het klooster gevaren. Het Byzantijns en folklore museum waren al gesloten. Even later begon een kerkdienst en deze schalde, waarschijnlijk via de kerktoren, over het eiland, zodat ook de ongelovige zieltjes mee konden genieten. De volgende ochtend kwamen kort na elkaar drie grote veerboten met toeristen aan. Enkele uren bleven ze liggen, zodat de toeristen tijd haden om het klooster te bezoeken en daarna vertrokken ze weer. Symi behoort tot de Dodecanesos eilandengroep. Deze eilandengroep ligt in het zuidoosten van de Aegeische zee en wordt begrensd door Turkye, Kreta en de Cycladen. De belangrijkste eilanden zijn Rhodos en Kos. Van de kloosterbaai vertrokken we naar een baai in Turkye. Tijdens het diner werd op TV de voetbalwedstrijd Nederland Duitsland gespeeld. We zagen de Duitsers twee goals maken en vertrokken daarna in het donker met de bijboot naar de zeilboot. Donderdag ging het naar Rhodos. In de haven was alleen nog een ligplaats in de hoek, maar we werden meteen al gewaarschuwd voor problemen met het anker bij wegvaren vanwege de vele ankerlijnen. We zijn in de baai gaan ankeren, waar het heel rustig was en we nog dichter bij de oude stad lagen. Rhodos is heel toeristisch, druk en gezellig door de vele winkeltjes. Ondanks de hitte waren er veel winkels waar bontkleding verkocht werd. Dit verbaasde mij. Een Frans sprekende Finse winkelierster vertelde mij, dat vrijwel alle Europese bont in Griekenland verwerkt wordt, vanwege de lage lonen. De Ridderstraat in Rhodosstad is een van de best bewaarde voorbeelden van een Middeleeuwse straat. Ik denk dat het door de warmte kwam, maar al spoedig streken we neer in de koele tuin van een rustig restaurant. Bob at een typisch gerecht kleftophe of zoiets. Volgens de ober een stoofpotje van aardappel, groenten en lamsvlees, dat tijdens de Turken onder de grond werd klaargemaakt. Er werd toen honger geleden en kennelijk mocht je niet laten merken, dat je eten klaar maakte en daarom werd het stoofpotje onder de grond gestopt en na lang wachten was alles klaar om gegeten te worden.
De volgende dag zijn we van Rhodos naar Turkije gezeild. Net voldoende wind om prettig te zeilen en lekker op te schieten. In een baai geankerd om te lunchen en daarna naar de Marina in Marmaris. Onderweg zagen we nog heel kort twee dolfijnen en eentje zelfs vlakbij de boot.
Dit heerlijke weer is een heel verschil met het koude Nederland. We zijn blij met een briesje en zijn blij, dat we veel op zee zijn vanwege de verkoelende werking van zeewater en wind.
Hier in de haven van Marmaris is het gigantisch heet. Het zou 38 graden geweest zijn en dat terwijl we de boot moesten schoon maken. Gelukkig konden we tussen de bedrijvigheid door, uitwijken naar het zwembad.
Morgen vliegen we naar huis en dan is een heel fijne zeilvakantie weer ten einde.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
