Dag 3 maandag 11 juni

Ik ben het helemaal ontwend om een reisverslag te plaatsen. Het is weer even zoeken eer ik weet, hoe ik het ook alweer allemaal deed.
2012 is tot nu toe heel hectisch geweest.
De start was al op een bijzondere locatie, Machu Pichu in Peru. En daarna het vervolg van de Panamericana.
Eind februari op weg naar Portugal, belde onze makelaar, dat er een koper was voor ons huis, maar dan moest dit wel met drie maanden opgeleverd worden. Ondanks tegenvallende prijs, zijn we uiteindelijk akkoord gegaan. Hoewel we al veel spullen uit ons grote huis verwijderd hadden, bleek er nog heel veel te verhuizen. Enfin, het is gelukt om binnen de gestelde tijd ons huis leeg te maken.
Doodop zijn we van alles en dan nu een zeilvakantie, ons aangeboden door onze zoon.
Zaterdagmorgen moesten we al om half drie op Schiphol zijn, zodat slapen erbij inschoot.
De vlucht naar Dalaman in Turkye verliep voorspoedig. Op de luchthaven werd het visum geregeld en daarna konden we de bagage ophalen. Daarna hebben we de taxi genomen naar de jachthaven in Marmaris. De rest van de dag is grotendeels slapend doorgebracht in de kuip van de boot. 's Avonds hebben we heerlijk buiten gegeten met een glas wijn. Ruim twintig jaar geleden zijn we ook in Turkye op vakantie gewest en toen was het nauwelijks mogelijk om in dit Islamitische land wijn te kopen. Nu is dit geen enkel probleem. In de supermarkt op de jachthaven is zelfs een aparte afdeling met wijn.
De volgende dag, zondag, hebben we heel rustig aan gedaan. We hebben uitgebreid inkopen gedaan en zijn pas tegen de middag weggevaren. Omdat de wind uit de verkeerde hoek waaide hebben we uitsluitend gemoterd om in de baai met restaurant te komen. We werden opgewacht door twee mannen, van Ali Baba, in een rubber bootje, die ons vastmaakten aan een boei en later een lijn uitbrachten naar de wal. Even later zijn we met de bijgoot naar het restaurant geroeid. In het pikkedonker zijn we teruggeroeid naar de boot. Gelukkig had Axel een prima lamp meegenomen en het ankerlicht van de boot aangedaan, zodat het terugvinden van de Erika geen enkel probleem opleverde.
De volgende dag kwam er een bootje langszij met een Turkse vrouw, die textiel verkocht. Omslagdoeken, die je heel goed kon gebruiken om je af te drogen na het zwemmen, wist ze zo goed aan te prijzen, dat ik er twee kocht. Daarna zijn we richting Cymi gevaren. Een groot stuk konden we zeilen. Ik moest er wel even aan wennen, want ik vond de boot behoorlijk scheef gaan. Daarna kwamen we in de luwte van het eiland.