8 december Bob

Woensdagochtend 7 december om 6.00 uur stond de taxi voor de deur en wij werden binnen het uur op Schiphol afgeleverd samen met onze Duitse vriend Bernd en zoon Christoph, die dinsdagavond waren aangekomen. Schiphol was een hele belevenis, totaal anders als voorheen, zelf je instapkaarten printen, zelf je bagage wegen en in het ondergrondse laten verdwijnen. Best spannend. Drie uur voor vertrek aanwezig dus we hadden alle tijd om koffie te drinken. En toen boarden, wat is zo’n Boeing (737 ?) een knots als je hem vergelijkt met de toestellen waar Transavia mee naar Faro vliegt. In de breedte driemaal drie rijen en wat een service. Je wordt regelmatig van eten en drinken voorzien en wij boften want we hadden wel een heel charmante hospedeira (stewardess): Karena. Toch bracht ik haar in verlegenheid. Om wat te helpen had ik onze lunchbordjes op elkaar gezet. Zij merkte echter op: Zo past het niet in het gleufje. En toen ik zei dat ik niet wist dat het gleufje zo nauw was, moest ze nog net niet blozen. A dirty mind is a joy for ever.
Na 16 uur vliegen zijn we om 22.30 uur (LT) in Buenos Aires geland, de geboortestad van de Tango Argentina, waar een derde van de bevolking van Argentinië woont, liefst dertien miljoen !!!
Veel jonge Europese immigranten (voornamelijk uit Italië) gedreven door heimwee kwamen in het begin van de 20tiger jaren van de vorige eeuw bijeen in bars in het havenkwartier om te zingen en te dansen en zo ontstond de tango, De tango Argentino heeft nog Eusopese ouders.
Na het chaotisch zoeken naar bagage en de gereserveerde bus kwamen we om23.30 in het enorme hotel aan. Kamer op de 17e verdieping Dus mooi uitzicht over de stad en het drukke verkeer.
Werden welkom geheten en toen we daarna wat instructies voor de volgende dag kregen zag je pas hoe gigantisch groot onze groep is. En nu maar duimen dat daardoor niet teveel ellende ontstaat.
Toen we de inhoud van onze koffers geordend hadden en de kaartcorrecties en veranderingen in het routeboek hadden opgeborgen gingen we om 2 uur slapen. Wordt weer een korte nacht want om half zeven is het ontbijt en om half acht gaan we de auto’s ophalen.
Inderdaad om 7.45 vertrokken we en om 14.30 hadden we de auto in de garage onder het winkelcentrum aan de overkant geparkeerd. Afstand tussen hotel en de haven (Zarate) is 92 km, daar reden we zowel heen met de bus als terug met de Volvo ongeveer één uur over, de rest (5 uur) was wachten. Tussen de haven en Buenos Aires zagen we slechts twee “”pech”-Volvo’s, de één zonder benzine en de ander met een vervuild brandstoffilter !!! De V70 was niet beschadigd en startte direct. Het vacantie-gevoel komt boven borrelen en nu kan de rit beginnen.