21 mei van Dubrovnik naar Split.

Vanmorgen is de groepsfoto van de Volvo's gemaakt.
Na het ontbijt gaat de reis richting Split. Ineens zie ik een afslag naar Korcula en ik zie ook een Volvo deze kant oprijden. Meteen heb ik Ginus gebeld om te vertellen dat we gaan keren en naar Korcula gaan.
Om er te komen rijd je over het schiereiland Peljesac. Tot het havenstadje Orebi en dan steek je met de veerboot over naar Korcula. Als we aankomen ligt de veerboot nog in de haven, maar we mogen er niet op omdat we geen ticket kunnen laten zien. Dit moeten we kopen in het kantoortje van de Jadrolinja, veerboot-maatschappij. En tegen de tijd, dat we het kantoortje gevonden hebben is de veerboot alweer vertrokken. Een flinke tegenvaller, want als we op de volgende boot zouden wachten, zouden we in het donker pas in Split aankomen.
We ontdekken dat het mogelijk is om een stuk van de route af te snijden door in Trpanj een veerpont naar het vasteland te nemen. Bij aankomst blijkt het geen optie, omdat deze boot pas enkele uren later de oversteek gaat maken. We genieten van de natuur op Peljesac. Grimmige bergen, prachtige vergezichten, kleine oorspronkelijke dorpjes en waar mogelijk zie je wijngaarden. Hoewel het eiland geen toeristische indruk maakt, wordt langs de weg regelmatig geprobeerd om wijn te verkopen. Natuurlijk hebben wij ons ook laten verleiden en nu liggen enkele flessen Dingac in onze auto. Dingac is een rode wijn gemaakt van de Plavac Mali druif, geteeld op de steile Noordelijke hellingen van het eiland. Na verlaten van het schiereiland pakken we de route weer op. Al vrij snel passeren we de grens met Bosnië Herzegovina. Na een goede twintig kilometer passeren we opnieuw de grens en rijden we weer in Kroatië.
Tot nu toe zijn alle grenscontroles zeer vlot verlopen.
De route volgt grotendeels de kustweg en het is nog steeds mooi, zelfs als je al verwend bent door het vele moois dat je gezien hebt.