Noordkaap en King Crab safari

Vrijdag zijn we aangekomen in Honnigsvag. Nog dezelfde avond vertrekken we 's avonds om half elf richting Nordkapp, een afstand van 30 kilometer. Als we het hostel uitlopen is het buiten, guur, koud en mistig. Een hele tijd rijden we door de mist en net wanneer ik me begin af te vragen waarom we juist nu naar de Noordkaap moeten, komen we uit de mist in een zonovergoten landschap, van een overweldigende schoonheid, een heel weids sneeuwlandschap. Het is zo indrukwekkend mooi en ontoegankelijk en niet te beschrijven. Je moet het gewoon ondergaan. Even later daalt de weg en duiken we weer de mist in, om daarna opnieuw het zonovergoten sneeuwlandschap binnen te rijden. Nu zien we zelfs twee rendieren.
Het unieke van de Noordkaap is, dat je de zon niet ziet ondergaan. De zon bereikt zijn laagste punt boven de kim en gaat dan weer rijzen. Door ons mooie weer, was de zon geen scherp begrensde bol, zoals bij ons, maar een fel gele lichtbol omgeven door een stralenkrans. Ik heb met de beste wil van de wereld niet waargenomen dat hij langzaam om laag ging en om 13 minuten over middernacht weer ging rijzen. Misschien had ik het kunnen waarnemen met een zonsverduisteringsbrilletje.
De zee wordt bedekt door een dichte wollige witte watten deken. Zo mooi dat je even op zoek gaat naar de engeltjes met de harpjes. Hieruit rijst de donkere rots van de Noordkaap op en daarboven zie je de heldere hemel met stralende zon. Bij terugkomst in het hostel wordt ons goedemorgen gewenst, hetgeen snel verandert in welterusten.
De volgende ochtend staan de bussen om 12 uur klaar voor de King Crab safari. Safari is wel een groot woord voor een busrit van zeven kilometer. We werden gedropt bij een steiger met een aantal bakken gevuld met grote koningskrabben. De stoeren onder ons pakten de krab bij de poten, tilden hem op en gingen op de foto. Tegenwoordig is de koningskrab meestal 12 jaar oud als hij gevangen wordt en weegt hij vier tot vijf kilo. Nadat iedereen voldoende gespeeld had met de krabben, werden ze gedood. Het mes werd in de kop gestoken, even rondgedraaid en daarna werd de krab in stukken gesneden. Evenals een kip beweegt een krab nog na zijn dood. Ik vrees dat de partij van de dieren tegen deze behandeling is. We namen plaats in een grote wigwam, naar Laps model. Hier brandde een heerlijk vuur. Een grote ketel water stond erop en toen het water kookte werden de stukken krab erin gedaan. Al snel kleurden de schalen rood. Na 15 minuten ging de ketel van het vuur en even later ging de inhoud in ijskoud zeewater. Deze laatste handeling zorgt ervoor dat het vlees makkelijk van de schaal loslaat. Vervolgens kreeg iedereen een boterham met krab.
Onze buschauffeur is getrouwd met een vrouw van het eiland. Tijdens het toeristenseizoen werkt hij als buschauffeur en de rest van het jaar is hij vrachtwagenchauffeur en woont hij in het zuiden van Noorwegen. De haven van Honninsvag ligt heel beschut. Tijdens het toeristenseizoen doen ongeveer honderd cruiseschepen het eiland aan. Men leeft hier van de visvangst en het toerisme. Zoals heel Noord Noorwegen is ook het stadje Honningsvag platgebrand, toen de Duitsers zich terugtrokken. Alleen de kerk bleef gespaard. Ook werd aan het eind van de oorlog een munitieboot getorpedeerd. Bij deze explosie kwam het anker 600 meter ver op de berg terecht. Enkele jaren geleden heeft men het verplaatst naar de haven voor de kleinere boten. Ook wees hij ons waar de kabeljauw aan stokken gedroogd wordt.
Ik vind het heel vervelend dat ik geen foto's kan toevoegen. Ik blijf dit wel proberen.