Marielou maandag 12 dec.

Vandaag moeten we weer om 6 uur opstaan om op tijd in Puerto Pyramide op het schiereiland Valdés te zijn. We hebben een boottocht geboekt om walvissen te spotten. Het is weer een prachtige zonnige dag. Gelukkig heeft Argentinië een zuidelijke mentaliteit en is de vertrektijd flexibel. We bleken allemaal bij het verkeerde haventje te staan. In het volgende haventje werden we geregistreerd en kregen we een reddingvest. De boot vertrok ruim een half uur na de officiële vertrektijd. In deze baai komen de walvissen van april tot half december om hun jongen ter wereld te brengen. We zijn dus rijkelijk laat. Gelukkig zijn ze nog niet allemaal vertrokken. Per walvis mag slechts een toeristenboot in de buurt zijn. In de nabijheid van onze boot was een walvismoeder met haar jong. De natuurgids meende dat de baby pas een maand oud was. Bij vertrek uit de baai betekent dit vrijwel zeker dat de baby het niet overleeft. Normaal zijn de baby’s vijf a zes maanden wanneer ze wegtrekken en hebben ze voldoende spek voor het koude oceaanwater. Ongelooflijk zo dicht als de boot bij de walvis kon komen. Het jong bleef steeds dicht bij de moeder en beiden voelden zich volkomen op hun gemak. Heel indrukwekkend om zo’n groot beest te zien. Mamma was een stuk langer dan de boot en volgens de gids was ze breder dan gebruikelijk. Ik denk dat ze wel vijftien meter was. Na een half uur varen gingen we voldaan terug naar de haven.
Ik had nog juist enkele pesos voor een kop koffie. Dus ik moest nodig pinnen. Deze keer had de automaat gelukkig pesos, want benzine moet dikwijls contant betaald worden.
Verbazingwekkend, dat je bijna 2000 kilometers door hetzelfde saaie, vlakke, troosteloze ruige landschap kunt rijden.