16 mei van Vlore naar Tirana

Onze koplamp links voor brandt nog maar gedeeltelijk. Om hem te vervangen moet de accu verwijderd worden. Klus schijnt tegen te vallen en Bob heeft nauwelijks gereedschap bij zich. Na het ontbijt zijn de monteurs aan de slag gegaan en hebben de klus geklaard. Ook het ralleyschild aan de voorkant van de auto zit weer stevig verankerd. Daarna zijn we alleen op pad gegaan. We volgden Tom Tom en misten daardoor een aftands bruggetje, waarop Albanezen aan het vissen waren. Ook misten wij het heftige onweer met diepe plassen op de weg. Daardoor was de tocht wel saai. Wij reden door tamelijk vlak gebied, met over het algemeen veel bebouwing en industrie. Het maakte een rommelige indruk. Onderweg gingen we op een terrasje iets gebruiken tegen de gebruikelijke zeer lage prijzen in Albanië. Als de toeristen en masse komen, zal dit wel snel verleden tijd zijn. Het verkeer in Tirana is een crime. We dachten in een heksenketel beland te zijn. Meerdere rijen dik, er zijn mensen, die vriendelijk zijn en rekening met je houden Anderen zijn echte drammers en persen zich ertussen. Autobussen, fietsers, pizzabezorgers, wandelaars proberen een weg te vinden tussen de auto's. Zonder ongeluk zijn we bij het hotel aangekomen. We werden opgewacht door drie man in livrei. Een ging mee en droeg onze bagage tot in de kamer.
Vanavond is er een gemeenschappelijk diner buiten Tirana. Vervoer is geregeld. Dus iedereen kan genieten van heerlijke Albanese wijn.