ML. vrijdag 13 januari

Vandaag wordt een zware tocht. Slechts 660 kilometer, maar een geschatte reistijd van 14 uur.
We vertrekken iets later dan gepland, pas om half zeven. Enfin, nadat we anderhalf uur door Medellin gecrost hebben besluiten we te tanken en de weg te vragen. Er staat ook een taxi. Wanneer ik de weg vraag lijkt hij gebiologeerd door het kleine gouden kettinkje, dat ik om mijn hals draag. hij maakt steeds een gebaar of hij het weggrist. Uiteindelijk begrijp ik hem. Ik moet of het kettinkje afdoen, of mijn polo dichtmaken. zodat het kettinkje onzichtbaar is. De criminaliteit in Medellin krijgt van mij cijfer 10. Hoewel ik steeds vraag naar de weg naar Cartagena, heeft de taxichauffeur het continue over Hotel Continental, waar we juist vandaan komen. Uiteindelijk ben ik het zat en besluit te vertrekken. De taxi gaat keurig knipperlichtend voor ons uit rijden en we gaan volgen. Even later stopt hij inderdaad bij hotel continental. Een gelukkige zet, want het technische team is er nog. Zij hebben een routeplanner en wij rijden achter hen aan de stad uit.
In het gebergte staat Bernd met pech aan de kant. We stoppen en nadat het probleem verholpen is trekken we verder met Arnold en Bernd. De weg is de eerste honderd kilometer slecht, het verkeer is druk en er is mist komen opzetten. Geen factoren om lekker op te schieten. Onderweg stoppen we om iets te drinken en dan wordt er bij Arnold gerommeld onder de motorkap. Het uitlaatspruitstuk wordt vastgezet en dan rijden we weer verder. Het is nog steeds druk en er zijn veel bochten in de weg, waardoor je niet kunt opschieten. Om half zeven is het aardedonker en we hebben nog ongeveer 180 km in het donker te gaan. In plaats van te tanken wordt in het donker de yerrican leeggemaakt. We mogen niet te veel benzine in de auto hebben als hij aan boord gaat. Het lijkt wel of het leven hier 's nachts begint. Er is volop leven in de dorpjes, die we passeren, schallende muziek, mensen zittend op veranda's en volop bedrijvigheid. Dicht bij Cartagena zijn we Bernd en dus ook onze navigatie kwijtgeraakt. Arnold besluit een taxi voor te laten rijden en tegen half twaalf zijn we in ons hotel. We krijgen nog een hap te eten en gaan snel slapen.